آنه !

تکرار غريبانه روزهايت چگونه گذشت

وقتي روشنی چشمهايت

در پشت پرده های مه آلود اندوه ، پنهان بود...

با من بگو از لحظه لحظه های مبهم کودکی ات

از تنهايی معصومانه دستهايت

آيا مي دانی که در هجوم دردها و غم هايت

و در گير و دار ملال آور دوران زنگی ات

حقيقت زلالی درياچه نقره ای نهفته بود..!!؟

آنه !

اکنون آمده ام تا دستهايت را به پنجه طلايی خورشيد دوستی بسپاری

در آبی بيکران مهربانی ها به پرواز درآيی

و اينک آنه !

شکفتن و سبز شدن در انتظار توست ، در انتظار تو...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: